Wat ontdekte Chargaff tijdens het bestuderen van basen in het DNA van organismen? De verhoudingen van thymine en adenine waren vergelijkbaar, evenals de verhoudingen van guanine en cytosine. De structuur van DNA lijkt op een gedraaide ladder.
Wat ontdekte Chargaff over DNA-organismen?
Erwin Chargaff was een van die mannen, die twee ontdekkingen deed die James Watson en Francis Crick naar de dubbele helixstructuur van DNA leidden. In eerste instantie merkte Chargaff op dat DNA - of het nu van een plant of een dier was genomen - gelijke hoeveelheden adenine en thymine en gelijke hoeveelheden cytosine en guanine bevatte.
Welke ontdekking wordt toegeschreven aan Phoebus?
De identificatie van ribose en deoxyribose was de ontdekking die werd toegeschreven aan Phoebus Levene.
Welke base komt alleen voor in RNA?
RNA bestaat uit vier stikstofbasen: adenine, cytosine, uracil en guanine. Uracil is een pyrimidine die qua structuur vergelijkbaar is met de thymine, een andere pyrimidine die in DNA wordt aangetroffen. Net als thymine kan uracil basenparen met adenine (Figuur 2).
Welke base vind je alleen in DNA-quizlet?
a) thymine en cytosine worden alleen in DNA gevonden, terwijl adenine en guanine alleen in RNA worden gevonden.
Wie identificeerde voor het eerst DNA?
scheikundige Friedrich Miescher
In plaats daarvan werd DNA voor het eerst geïdentificeerd in de late jaren 1860 door de Zwitserse chemicus Friedrich Miescher.
Waarom is uracil niet aanwezig in DNA?
Uitleg: DNA gebruikt thymine in plaats van uracil omdat thymine een grotere weerstand heeft tegen fotochemische mutatie, waardoor de genetische boodschap stabieler wordt. Buiten de kern wordt thymine snel vernietigd. Uracil is bestand tegen oxidatie en wordt gebruikt in het RNA dat buiten de kern moet bestaan.
Welke base komt alleen voor in DNA?
thymine
De basen adenine, guanine en cytosine worden gevonden in zowel DNA als RNA; thymine wordt alleen in DNA gevonden en uracil wordt alleen in RNA gevonden.
Wat gebeurt er als uracil aanwezig is in DNA?
Uracil in DNA is het resultaat van deaminering van cytosine, wat resulteert in mutagene U:G-misparen en verkeerde opname van dUMP, wat een minder schadelijk U:A-paar oplevert. Ten minste vier verschillende humane DNA-glycosylasen kunnen uracil verwijderen en zo een abasische plaats genereren, die zelf cytotoxisch en mogelijk mutageen is.